شیتوریو ایران

تاریخچه سبک شیتوریو در ایران

سبک شیتوریو ایران در مورخه1368/1/7 توسط سن سی علیرضا احسانی تهرانی به ایران آمد .سبک شیتوریو به ورزش بانوان در سال1370توسط سن سی وفایی معرفی شد

پنج اصل مهم دفاعی سبک شیتوریو

هر تاریخچه ای از شیتوریو بی تردید با نام بنیانگذار آن کنوا مابونی آغاز می شود و خاتمه می یابد. او در سال 1893 در شوری در اوکیناوا به دنیا آمد. سن سی مابونی از نسل خانواده ی مشهور سامورایی (اونیگوسوکینی) بود. شاید به خاطر ضعف جسمیش بود که آموزش هنر شوریته در شهر خود را در سن 13 سالگی زیر نظر ایتوسوی افسانه ای (1813-1915) آغاز کرد. او سال های بسیار...
با پشتکار تمرین کرد و کاتاهای زیادی از استاد بزرگ خود آموخت. ایتوسو بود که برای اولین بار کاتای پینان را که عمدتا از فرم کوشانکو گرفته شده بود، توسعه داد.
یکی از دوستان نزدیک وی، سن سی چوجون میاگی ( بنیان گزار گوجوریو ) مابونی را به یکی از دیگر بزرگان آن دوران، سن سی کانریو هیگاشی اونا معرفی کرد و مابونی شروع به یادگیری ناهاته زیر نظر وی کرد. مادامی که ایتوسو و هیگاشی اونا یک سبک اوکیناوایی "سخت-نرم" را آموزش می دادند، روش ها و تأکیدهای آنان کاملا متمایز بود: مباحث ایتوسو شامل تکنیک های مستقیم و قدرتمند می شد که از نمونه های آن می توان کاتاهای "نای فان چین" و "باسای" را نام برد. در سوی دیگر مباحث هیگاشی اونا همان طور که در کاتاهای سی پای و کورونفا دیده می شود، بر حرکات فشاری، قدرتی و دورانی و روش های مبارزه ی نزدیک با حرکات کوتاه تأکید داشت. این دو تأثیرات اصلی بر پیشرفت سن سی مابونی بودند، آنچه که او بعدا شیتوریو نام نهاد. در واقع او نام سبک جدیدش را از حرف اول نام ایتوسو و هیگاشی اونا در سیستم نگارش کانجی اتخاذ کرد.
هرچند که مابونی به آموزش های این دو استاد بزرگ وفادار ماند، اما در صدد برآمد از تعدادی استادان دیگر آموزش ببیند، که شامل سیشو آراگاکی، توادا شیمبوکو، سوئیوشی جینو، وو جیان هوی (یک استاد چینی مشهور به گو-کنکی) می شدند. در واقع مابونی به خاطر دانش جامع خود از کاتاها و بونکای های آنان یک شخصیت افسانه ای بود. در سال 1920 او به عنوان برترین متخصص کاتاهای اوکیناوایی و تاریخ آنان شناخته شده بود و پس از آن بیش از همه ی هم عصران خود خواستار داشت. حتی شواهدی وجود دارد که خبرگی او به اندازه ی اوکیناوا و ژاپن در چین طالب داشت. او به عنوان یک افسر پلیس افسران اجرای قانون محلی را آموزش می داد و به دستور استاد خود ایتوسو، آموزش در مدارس گوناگون شوری و ناها را آغاز کرد.
در تلاشی برای رایج کردن کاراته در ژاپن، مابونی بین سال های 1917 تا 1928 چندین سفر به توکیو داشت. اگرچه آن چه به "ته" (مشت چینی) یا کاراته شناخته شده بود، بین نسل های زیادی سینه به سینه با پنهان کاری منتقل شده، این دیدگاه وی بود که به هر کس که صادقانه و به درستی خواهان دانش باشد، باید آن را آموزش داد. در واقع استادان بسیاری از نسل او نگاه مشابهی درباره ی آینده ی کاراته با وی داشتند: سن سی گیچین فوناکوشی (بنیان گزار شوتوکان)، یکی دیگر از معاصران وی در سال 1920 برای ترویج هنرشان در سرزمین اصلی ژاپن، به توکیو عزیمت کرد.
در سال 1929 مابونی به اوزاکا عزیمت کرد و یک معلم تمام وقت کاراته شد. با پشتیبانی سن سی ریوشو ساکاگامی (1915-1993)، او چند دوجو در منطقه ی اوزاکا، شامل دانشگاه کانسای و دوجوی کاراته دو کای ژاپن را افتتاح کرد. تا به امروز، بزرگترین گروه هنرجویان کاراته در ژاپن در منطقه ی اوزاکا متمرکزند.
در تلاشی برای مورد قبول شدن توسط بوتوکوکای ژاپنی، سیستم حاکم برای به رسمیت شناختن هنرهای رزمی او و هم عصرانش تصمیم گرفتند که هنر خود را به جای "دست چینی"، "کاراته" یا "دست خالی" نام گذاری کنند. او کتاب هایی منتشر کرد و راهش را با نظام مند کردن روش های آموزش خود ادامه داد. در اواخر زندگیش، تعدادی از کاتاهای رسمی مانند آئویاگی را که تنها برای دفاع شخصی بانوان طراحی شده بود ابداع کرد. شاید مابونی بیش از هر استاد دیگری در قرن گذشته با سنت ها و تاریخ کاراته دو اشباع شده بود، در عین حال به اندازه ی کافی آینده نگر بود که بتواند گسترش آن را در سراسر جهان تحقق بخشد.

تاریخچه سبک شیتوریو در جهان:
نام شیتوریو را استاد کنوا مابونی از دو اسم خود گرفته است .شی:مخفف نام رمزی استادآنکوایتوسو می باشد که این استاد هنر شوریته را تعلیم میداد.
تو:مخفف نام رمزی استاد کان ریو هیگااونا می باشد استاد هنر ناهاته را تعلیم میداد ودر کل شیتوریو به معنی روش استاد ایتوسو وهیگااونا می باشد.

آرم شیتوریو

دایره به معنی زندگی –دوخط قرمز نشان دهنده دونفر ورنگ سفید نشان دهنده صلح می باشد
کاراته در گذشته:قبل از سال 1930لباس متحد الشکلی برای کاراته وجود نداشت بعد از آن لباس کاراته الهام گرفته شده از لباس سنتی ژاپن به وجود آمد .